Panagor Macro Converter

Via MP heb ik een oude Panagor Auto Macro converter aangeschaft. Het ding past tussen camera en objectief en dan is het de bedoeling dat alles nog wat dichterbij komt.

Nou, dat werkt!

Je moet wel handmatig scherpstellen en ook het diagfragma moet je op je objectief instellen. Gelukkig heeft de Panagor wel een diafragma-overbrenging zodat je kunt scherpstellen bij geheel open diafragma (meer licht). En natuurlijk is het dan genieten van de “groene knop” op mijn Pentax, waarmee hij in de M stand moeiteloos de juiste sluitertijd meet bij het diafragma dat op de lens is ingesteld.

SMC Pentax-M 50mm f1.7

Eerst met mijn SMC M-50mm f1.7 maar eens de tuin in gelopen. Ik had gelezen dat het met die lens in elk geval moet werken.

Knoppen van de braamstruik. Mooi helder beeld en de scherpte valt niet tegen. Overigens wel met gebruik van statief, de poten langs elkaar geklapt als eenbeenstatief, anders heb je helemaal geen ruimte meer om te manoeuvreren.

Als er dan een bij langskomt, blijkt het wel vreselijk lastig om het beestje in beeld te krijgen. Je kunt ‘m gewoon niet volgen. De enige oplossing is: richten op een bloemetje en wachten tot de bij langskomt. En zelfs dan blijkt het met de zeer geringe scherptediepte nog een kwestie van geluk of ie wel of niet scherp wordt…

Tamron AF 70-300mm f4-5.6

Dan ook maar eens op een telezoom geprobeerd. En warempel, het werkt! Zowel in het dichtbij (macro) bereik als in de verte! Dus dat maakt van de uiterste (300mm) stand meteen een dikke 600mm! Geen vogel is meer veilig vanaf nu!

En dat hebben ze door, want er is meteen geen vogel meer te bekennen als ik met mijn verlengde teletoeter de tuin in stap…

Maar niet getreurd, op de stoep zit al even een vlieg en die blijkt een gewillig slachtoffer… Het grote voordeel van de opstelling met de telezoom is dat ik een comfortabele afstand tot het onderwerp kan aanhouden, ruim 1 meter. De vlieg blijft dan ook rustig zitten…

Overigens blijkt hier dat de foto echt een stuk scherper wordt als ik vantevoren de spiegel laat opklappen (2sec zelfontspanner modus). Dat doe ik vanaf nu dan ook maar. Kan natuurlijk niet bij bewegende onderwerpen…

Omdat closeups van spinnen me altijd al hebben gefascineerd, ga ik die ook maar eens opzoeken. Op de laurier zitten kleine, grijswitte spinnetjes te zonnen. Mooi stil. Die gaat ook op de plaat! Als referentie: het lijfje van het diertje is 5mm lang.

De scherpte laat toch wel te wensen over vind ik. Maar ja, je moet niet teveel verwachten van een budget telezoom met converter. Er zijn mensen die uit principe al nooit converters gebruiken, maar zelf denk ik op dit moment dat het een prachtige oplossing is om eens kennis te maken met de wereld van het kleine. Een echt goede macrolens is in ieder geval een stuk duurder!

Dezelfde foto, maar dan weer met de SMC 50mm blijkt een stuk scherper te zijn:

1:1 detail uit deze foto:

Maar ik moet wel weer een stuk dichter op het beestje kruipen en de kans is daarmee dus ook veel groter dat ik ‘m verjaag.

Al met al lijkt de macro-converter (die dus eigenlijk ook een tele-converter blijkt te zijn!) een goede aankoop. Hij past op mijn twee zoomobjectieven (70-300mm f4-5.6 en 28-75mm f2.8) en ook op de 50mm die toch wel heel scherp kan zijn en bovendien een zeer mooie bokeh heeft (vind ik dan). Wordt vervolgd.

NB: de foto’s zijn niet gecropt. Ik heb alleen in Lightroom de belichting wat netter gemaakt en de foto iets verscherpt. Daarna geexporteerd op 1024px.